Det vart eit spennande seminar i går, Fredag 19. oktober, fagleg djupne og gode debattar. Mange aktørar innan Norsk drikke samla i tillegg til organisasjonar og prosjekt. Bedrifter representerte: Egge Gård, Ægir bryggeri, Lerum, Ciderhuset, Grønvik, Kinn, Balholm, Tine, Balder, Hardanger Saft- og Siderfabrikk, Arcus, Hardanger Cider, Rudi gard, Arvesølvet, Njøs Næringsutvikling, Kviknes Hotel, De historiske hotell og Spisesteder, Arena frukt og bær, Norges Bondelag, NHO, Matmerk, Innovasjon Norge, Frukt og bær rundt neste sving.
Har vi kvaliteten, kva er ståstad for norsk drikke, kva muligheiter, kva retning? Det vart mykje politikk under seminaret, ikkje så lett å gjere noko med, men ein ting kan vi gjere og det er å fronte jusen vår, som Bondelagsleiaren poengterte sterkt, vi må bruke kreftene der vi kan. Lengre nede kjem min vesle syretest på om kor lett det var å bestille seg Balholm eplejus i baren på Kviknes hotell utanfor programmet til Norsk Drikke.
Det gjekk i alt frå alkohol og helsepolitikk til terroir og ølbrygging. nokre foto og slides:
 |
| Thierry Fabian leder for INAO i cider og calvadosdistriktet Normandie. Institute national de origine et qualitee. |
 |
| Aud Melås hadde eit engasjert og bar fram eit viktig poeng, skal vi fortsette å leve med eit lovverk for reklame på alkoholholdig drikkevare frå 1975 då medieverda var ei heilt anna enn i dag, trur politikarane/lovgivande myndigheit at vi nordmenn tek på oss sensurbriller når vi går på nettet, reiser i utlandet og ikkje lar oss påverke av alkoholreklamen frå landa rundt oss. Skal norske arbeidsplassar og produsentar av norsk drikke ha heilt andre forutsetningar for å kommunisere om seg sjølve enn internasjonale store merkevarer. Kvifor skal det vere slik i 2012? |
 |
| På Ciderhuset i Balestrand kan du ikkje kjøpe med deg ei flaske eplecider, berre nyte den der. Ciderhuset må vise kunden vidare til Vinmonopolet om kunden skulle ønske å kjøpe med seg den lokale drikkevara. Å få endra på dette ser ut til å vere svært vanskeleg. Men kanskje ei ordning som her skissert kan vere eit steg på vegen. Du bestiller på Ciderhuset og vara vert henta ut på det lokale vinmonopolet. Litt Russisk dette spør du meg der du bestiller varer over disk i eit hjørne av butikken og hentar ut i ei anna kø på same butikken... |
 |
| De historiske hotell og spisesteder har 63 medlemmer 44 hotell og 19 spisestedaer. her er verdiene dei i felleskap står for. Lederen forklarte korleis dei arbeider med å levere forventinger dei skaper, kva er det å levere litt meir enn forventa? |
Under paneldebatten til slutt under seminaret vart det debatert kva fase norsk drikke er inne i, har den norske forbrukar fått augene opp for norsk drikke?? Eg testa ut i praksis på Kviknes og skulle bestille meg ei balholmsaft i baren om kvelden, jo det hadde dei, innerst i eit kjøleskåp neders inne i eit hjørne klarte den utenlandske bartendaren å finne ei heilt vanleg Balholm eplesaft. Det gjekk kjapt ikkje det, men eg måtte jo vete om den, ha kunnskap om safta, vite at det var den eg ville ha!!!! Og dette er i Balestrand heimstaden til drikken. Nei eg er heilt einig med Nina Sundqvist i Matmerk, som gjekk litt i mot resten av panelet som malte omdømet til Norsk drikke litt vel optimistisk. Vi har berre starta her, det er så vidt den norske forbrukaren er klar over at det finst norsk drikke. Og vi er ikkje beviste på det.
På Vulkan i Oslo finn du ei og anna norsk flaske eller 3 liter med eplejus eller kanskje til og med ein bringebærdrikk, men Danskane var inne her promte med økologiske drikker, bruks osv. Kor er innovasjonen hos dei norske drikkevareprodusentane? Det kjem stadig nye merker av eplejus ramsar vi opp alle så har vi sikkert 100 produsentar med like mange merkevarer som skal posisjonere seg i det norske markedet. Og alle kjem med den same innpakningen og omtrent same innhald. Bra for lokalmarknaden og variasjonen, men for å bygge merkevarer internasjonalt eller bli kjent ute i den store drikkevaremarknaden - er dette nok?
I Canada på vestkysten i British Columbia har dei BC Cider. Punktum finale. Kjem du som turist der så får du spørsmål. Har du smakt BC Cider? eh, nei det hadde eg ikkje, men eg vart fort opplært på den og no har eg tilnærma full oversikt over ulike variantar, besøkt små cideri, store, ingen alkohol til masse alkohol, med pære, fersken og andre smakar. men eit budskap ut mot den uinvigde kunden - have you had BC Cider? Nope.... okay, here you go, taste. Her link til eit cideri på Vancuver Island: http://www.merridalecider.com/
Så til Kviknes - de må begynne med kunden frå dei kjem inn døra, har du smakt Balholm? Den må stå i resepsjonen, personalet må kunne den, like den, formidle den, vere på frukostbuffeen... Om vi ikkje startar her, hos oss sjølve på konferansen Norsk drikke, korleis skal vi då nå ut med den gode smaken??? Det siste kunden skal gjere i resepsjonen er å ta med seg ei gåveeske med syltetøy, saft og sukk, ikkje brennevin eller alkoholholdig sider frå Balestrand. Men i alle fall.... lysta, gnisten til å ta med seg ein matsuvenir frå den fantastiske drikken eg vart kjend med under opphaldet mitt i Balestrand den vil eg ta med heim å dele....
Konklusjon - vi treng nokre år med Norsk drikke før vi er der vi har potensial til å vere....
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar